CIDP چیست؟
بیماری پلینورپاتی دمیلینهکننده التهابی مزمن (Chronic Inflammatory Demyelinating Polyneuropathy) که به اختصار CIDP نامیده میشود، یک بیماری نادر و خودایمنی است که باعث التهاب اعصاب محیطی و تخریب غلاف میلین میشود. این بیماری منجر به ضعف عضلانی، بیحسی و مشکلات حرکتی در اندامها شده و در صورت عدم درمان، میتواند باعث ناتوانیهای جدی شود.
علائم بیماری CIDP
- ضعف تدریجی و متقارن در دستها و پاها
- احساس بیحسی، سوزنسوزن شدن و گزگز در اندامها
- کاهش تعادل و دشواری در راه رفتن
- کاهش یا از بین رفتن رفلکسهای تاندونی
- خستگی شدید و ضعف عمومی بدن
علت و عوامل خطر CIDP
علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نیست، اما تصور میشود که یک واکنش غیرطبیعی سیستم ایمنی به غلاف میلین اعصاب محیطی منجر به این مشکل میشود. برخی از عوامل خطر شامل موارد زیر هستند:
- بیماریهای خودایمنی مانند لوپوس و دیابت
- عفونتهای ویروسی یا باکتریایی
- سابقه خانوادگی بیماریهای عصبی
تشخیص CIDP
تشخیص این بیماری توسط متخصص مغز و اعصاب انجام میشود. پزشک از آزمایشهای الکتروفیزیولوژیک مانند الکترومیوگرافی (EMG) و سرعت هدایت عصبی (NCV) برای تأیید تشخیص استفاده میکند.
برای تشخیص CIDP، پزشکان از روشهای مختلفی استفاده میکنند که شامل موارد زیر است:
- الکترومیوگرافی (EMG) و تست هدایت عصبی (NCS): بررسی میزان آسیب به اعصاب
- آزمایش مایع مغزی نخاعی (LP): بررسی افزایش پروتئین در مایع نخاعی
- MRI: بررسی التهاب و تخریب میلین در اعصاب محیطی
روشهای درمان CIDP
درمان CIDP با هدف کاهش التهاب، جلوگیری از تخریب بیشتر اعصاب و بهبود عملکرد بیمار انجام میشود. روشهای درمانی شامل:
- کورتیکواستروئیدها: مانند پردنیزون برای کاهش التهاب
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG): تزریق آنتیبادیهای خاص برای کنترل پاسخ ایمنی
- پلاسمافرز (تبادل پلاسما): حذف آنتیبادیهای مضر از خون
- داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی: مانند آزاتیوپرین و سیکلوسپورین
- فیزیوتراپی و توانبخشی: یکی از مهمترین بخشهای درمان برای بهبود عملکرد حرکتی
نقش فیزیوتراپی در درمان CIDP
فیزیوتراپی نقش مهمی در بهبود عملکرد عضلات، کاهش ضعف، جلوگیری از تحلیل عضلانی و افزایش تحرک و استقلال بیمار مبتلا به CIDP دارد. این روش درمانی به بیماران کمک میکند تا تواناییهای حرکتی خود را حفظ کرده و از وابستگی بیشتر به دیگران جلوگیری کنند.
یکی از بخشهای مهم فیزیوتراپی، انجام تمرینات قدرتی و کششی است. این تمرینات به جلوگیری از سفتی مفاصل کمک کرده و دامنه حرکتی بیمار را بهبود میبخشند. ضعف عضلانی در بیماران CIDP به تدریج ایجاد میشود، بنابراین حفظ قدرت عضلات از طریق تمرینات منظم اهمیت بالایی دارد.
علاوه بر این، کنترل وضعیت تنفسی نیز در روند درمان بسیار مهم است. برخی از بیماران مبتلا به CIDP ممکن است درگیر مشکلات ریوی شوند، بنابراین تمرینات تنفسی میتوانند به بهبود عملکرد ریهها و جلوگیری از عفونتهای ریوی کمک کنند.
استفاده از وسایل کمکی مانند بریس، واکر یا ویلچر نیز میتواند تحرک بیمار را افزایش دهد و از سقوط یا آسیبهای ناشی از ضعف عضلانی جلوگیری کند. این وسایل بسته به شدت بیماری و نیاز بیمار توسط متخصص فیزیوتراپی توصیه میشوند.
یکی دیگر از روشهای مؤثر در فیزیوتراپی، هیدروتراپی یا آبدرمانی است. تمرینات در آب باعث کاهش فشار روی مفاصل شده و به تقویت عضلات کمک میکند. این روش برای بیمارانی که تحمل تمرینات روی خشکی را ندارند، گزینهای ایدهآل محسوب میشود.
مزایای فیزیوتراپی برای بیماران CIDP:
- افزایش قدرت و استقامت عضلانی
- بهبود تعادل و کاهش احتمال افتادن
- کاهش سفتی عضلات و بهبود انعطافپذیری
- بهبود عملکرد حرکتی و افزایش استقلال بیمار
روشهای فیزیوتراپی برای CIDP:
- تمرینات تقویتی: برای جلوگیری از ضعف عضلات
- تمرینات کششی: برای حفظ انعطافپذیری عضلات و مفاصل
- آبدرمانی: کاهش فشار بر مفاصل و تقویت عضلات در محیط کموزن
- درمان با تحریک الکتریکی (TENS): کمک به کاهش درد و بهبود عملکرد اعصاب
جمعبندی
بیماری CIDP یک اختلال عصبی جدی اما قابلکنترل است که در صورت تشخیص و درمان زودهنگام میتوان از پیشرفت آن جلوگیری کرد. درمانهایی مانند مصرف دارو، ایمونوگلوبولین، پلاسمافرز و فیزیوتراپی تأثیر مهمی در بهبود کیفیت زندگی بیماران دارند. اگر شما یا اطرافیانتان علائم این بیماری را مشاهده میکنید، توصیه میشود هرچه سریعتر به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.
درباره هوم ویزیت

هوم ویزیت یک استارت آپ فعال در زمینه خدمات پزشکی و مراقبتی در منزل است که به صورت پلتفرمی کار می کند که بیماران را به پزشکان ،پرستاران و فیزیوتراپ ها وصل می کند.هوم ویزیت با همراهی تیمی مجرب و کاربلد، پزشک و فیزیوتراپ و یا متخصص مناسب با وضعیت بیمار را به منزل شما اعزام میکند.
برای مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید. 02147629600